wtorek, 4 stycznia 2011

Ég tala ekki íslensku – czyli trochę islandzkiego :)

Islandzkiego jako tako uczyłem się, będąc w Polsce. Niewiele w sumie mi się go tu przydało, chociaż co umiem, to staram się używać :) Ale mam nadzieję, że fakt, że jestem na wyspie, zmotywuje mnie do nauki. Chociaż tu z prawie z każdym można się dogadać po angielsku :)

Podstawowe zwroty:

Góðan daginn – dzień dobry [coś jak gołan dajinn]
Hæ – cześć [jak angielskie ‘hi’]
Hvað segirðu gótt? – Jak się masz? [Kwa sejirwu goht]
Allt gótt/allt ágætt – wszystko ok [atlt goht/atlt ałgajht]
Ég tala ekki íslensku – nie mówię po islandzku [jeh tala ehki islensky (w sumie ‘y’ to brzmi bardziej jak taka pośrednia głoska między ‘y’ a ‘u’)]
Talar þú ensku? – czy mówisz po angielsku? [talar fu ensky (z tym ‘y’ jak wyżej]
Ég er frá Póllandi – jestem z Polski. [Jeh er frał Połlandi (tu ‘i’ w “Póllandi” jest takie pośrednie mędzy ‘y’ a ‘i’)
Ég tala ensku – Mówię po angielsku [z ‘u’ w ‘ensku’ jest tak jak dwa przykłady wyżej]
Bless bless – można używać tego jako “na razie” czy “do widzenia”

W islandzkim akcent zawsze pada na pierwszą sylabę (pomijając słowo “Haló”). Dochodzi jeszcze akcent poboczny, ale nie chce mi się tłumaczyć; może dlatego, że sam dobrze tego języka nie znam jeszcze, więc nie chce kogoś nie tak nauczyć.

W ogóle ciężko jest mi zapisywać wymowę islandzką polskimi znakami, bo występują litery takie, które u nas nie ma :) No i odwrotnie; tutaj taka mała ciekawostka: w islandzkim alfabecie nie ma liter C, W i Z. Ale w zamian mają swoje Þ, Æ, Ð. Plus Á, É, Í, Ó, Ú, Ý, Ö. W zasadzie alfabet ich wygląda tak:

a, á, b, d, ð, e, é, f, g, h, i, í, j, k, l, m, n, o, ó, p, r, s, t, u, ú, v, x, y, ý, þ, æ, ö.

Litera æ poza islandzkim, występuje w duńskim, norweskim i farerskim.
Litera þ używana jest tylko w języku islandzkim i pochodzi od runy “þorn”. Czasami zapisywana jest jako ‘th’
Litera ð używana jest w językach islandzkim i farerskim.

Btw. te litery używane są/były(?) także w staroangielskim.

Dobra, myślę, że tyle starczy na jeden raz :)

2 komentarze:

  1. Były w staroangielskim bo generalnie języki skandynawskie, jak i angielski, czy niemiecki należą do rodziny języków germańskich ;) Tylko, że - jak pewnie wiesz - (pisany)islandzki nie uległ szczególnym przemianom od bodaj XII wieku ;) Więc mu te wszystkie nietypowe głoski zostały.

    Ginny i Pan Tygrysek

    OdpowiedzUsuń
  2. Dokładnie wiem zarówno to, że są z tej samej rodziny, jak i to drugie :) [ coś tam interesuję się językami :) ]

    OdpowiedzUsuń